Instalacja Windows 10 na Hyper-V

Do instalacji systemu Windows 10 potrzebny nam będzie obraz nośnika instalacyjnego. Jeśli nie posiadamy płyty instalacyjnej, możemy pobrać testowy (30-dniowy) obraz ISO bezpośrednio ze strony Microsoftu pod adresem https://www.microsoft.com/pl-pl/software-download/windows10. Na powyższej stronie mamy do dyspozycji narzędzie do pobierania obrazu ISO.

Po pobraniu i instalacji narzędzia zostaniemy zapytani o to, czy chcemy uaktualnić obecny system, czy utworzyć nośnik instalacyjny. W naszym przypadku wbieramy opcję drugą:

W kolejnym oknie mamy do wyboru język, wersję oraz architekturę systemu. Jeśli nasz procesor ma architekturę 64-Bitową – wybieramy tak jak poniżej i klikamy dalej:

Jeśli ktoś chce zainstalować system na fizycznej maszynie zamiast na wirtualnej, to w poniższym kroku powinien wybrać pierwszą opcję “Dysk flash USB” i przygotować Pendriva o pojemności minimum 8 GB. W naszym przypadku będzie to opcja druga, czyli plik ISO:

Po kliknięciu “Dalej” wyświetli się nam okno, w którym należy wybrać miejsce, gdzie ma być zapisany obraz ISO. W moim przypadku będzie to pulpit:

Po zapisaniu ukaże się okno z informacją o statusie pobierania pliku:

Po zakończonym procesie pobierania klikamy na “Zakończ”:

Kiedy mamy już przygotowany nośnik instalacyjny systemu, to możemy przystąpić do instalacji systemu Windows 10 na hypervisorze Hyper-V. W tym celu otwieramy “Menedżer funkcji Hyper-V”, przyciskając na klawiaturze przycisk z logo Windowsa i wpisując “hyper”:

Jeśli nie mamy jeszcze zainstalowanego Hyper-V, to od wersji Windows 10 Pro mamy możliwość dodania tej funkcji. Instrukcja jak to zrobić została opisana we wpisie dodawanie funkcji Hyper-V w Windows 10

My natomiast przechodzimy do instalacji systemu, klikając w akcjach menedżera funkcji Hyper-V na Nowe -> Maszyna wirtualna..

W pierwszym kroku pojawi się okno “Zanim rozpoczniesz”:

Klikamy “Dalej” i podajemy nazwę naszej wirtualnej maszyny oraz mamy opcję zmiany zapisu maszyny wirtualnej w innej lokalizacji. My pozostawimy standardową lokalizację zapisu, a nazwę zmienimy na Windows 10 Pro:

W dalszym kroku mamy do wyboru generację maszyny wirtualnej. Dla naszego systemu zalecana będzie generacja 2 i taką też wybieramy. Warto zwrócić uwagę, że po utworzeniu wirtualnej maszyny nie można będzie dokonać zmiany generacji:

Teraz trzeba przypisać naszej maszynie ilość pamieci RAM. My ustawimy stałą wartość 4096 MB, ale jeśli ktoś nie jest pewny, to może wybrać domyślną konfigurację, czyli 1024 MB + użyć pamięci dynamicznej, w razie gdyby powyższa wartość nie była wystarczająca. Pamiętajcie żeby ustawiać pamięć jako wielokrotność 1024 MB, czyli np. dla 2 GB RAM 2 x 1024 = 2048 MB itd.

W następnym kroku należy zdefiniować kartę sieciową. Można to również zrobić po zainstalowaniu systemu. My wybieramy domyślny przełącznik:

Punkt kolejny to konfiguracja wirtualnego dysku twardego dla naszej maszyny. Wybieramy opcję “Utwórz wirtualny dysk twardy” i pozostawiając domyślne ustawienia, klikamy przycisk “Dalej”:

W dalszym kroku wybieramy opcję “Zainstaluj system operacyjny z pliku obrazu rozruchowego” i wskazujemy ścieżkę do naszego obrazu ISO (w moim przypadku był to pulpit):

Po kliknięciu na “Dalej” zostanie wyświetlone podsumowanie naszej konfiguracji:

Klikamy na “Zakończ” i czekamy chwilę na utworzenie wirtualnej maszyny. Po pomyślnym utworzeniu klikamy prawym przyciskiem myszki na nazwę naszej maszyny i wybieramy “Ustawienia…”:

Przechodzimy do ustawień procesora i zmieniamy liczbę procesorów wirtualnych na przynajmniej 2, co znacząco skróci proces instalacji naszej maszyny. W naszym przypadku ilość wirtualnych procesorów będzie wynosiła 4:

Następnie klikamy na “Punkty kontrolne” i odhaczamy opcję “Włącz punkty kontrolne”, które są domyślnie włączone. Oczywiście można pozostawić domyślną opcję, jeśli ktoś ma zamiar korzystać z punktów kontolnych:

Kiedy nasza konfiguracja jest już gotowa, to klikamy na “Zastosuj” i możemy przejść do instalacji systemu Windows 10 Pro. W tym celu klikamy dwukrotnie lewym przyciskiem myszki na naszą maszynę. Powinno pojawić się okno:

Klikamy na “Uruchom…”:

Podczas wyświetlenia komunikatu “”Press any key to boot from CD or DVD”, klikamy dowolny klawisz, żeby rozpocząć bootowanie z naszego obrazu ISO:

Powinno ukazać się logo Hyper-V, a po chwili okno instalatora Windows:

W tym kroku użyjemy ustawień domyślnych, więc klikamy na “Dalej”:

Teraz wybieramy opcję “Zainstaluj teraz” i czekamy aż instalator rozpocznie pracę:

Zostaniemy poproszeni o podanie klucza produktu Windows. Jeśli jesteśmy w posiadaniu, to podajemy i klikamy “Dalej”, a jeśli nie, to wybieramy opcję “Nie mam klucza produktu”, co automatycznie aktywuję 30-wersję testową:

Teraz należy wybrać wersję systemu jaki planujemy zainstalować, i dla jakiego w późniejszym czasie będziemy musieli zakupić ewentualną licencję. W naszym przypadku będzie to wersja Windows 10 Pro.

W kolejnym kroku musimy zaakceptować postanowienia licencyjne i kliknąć “Dalej”.

Następnie wybieramy opcję instalacji “Niestandardowa: tylko zainstaluj system Windows (zaawansowane)”.

W tym kroku, jeśli nie chcemy tworzyć dodatkowych partycji, to po prostu klikamy na “Dalej”.

Rozpocznie się przygotowanie plików do instalacji, a następnie automatyczny ponowny rozruch i instalacja systemu:

Potwierdzamy region klikając na “Tak”

Potwierdzamy układ klawiatury klikając na “Tak”

Jeśli nie ma potrzeby dodania układu klawiatury, to klikamy na “Pomiń”

Jeśli nie będzie to system firmowy, to wybieramy “Konfiguruj do użytku osobistego”

Jeśli nie mamy lub nie chcemy używać konta Microsoftu, to wybieramy “Konto w trybie offline”.

Jeśli nie chcemy pobierać, to klikamy na “Ograniczone zaufanie”.

Podajemy nazwę użytkownika – w naszym przypadku będzie to “User”

Tworzymy hasło dla użytkownika “User”

i potwierdzamy je.

Tworzymy 3 pytania zabezpieczeń, na wypadek zapomnienia hasła.

Jeśli nie chcemy używać rozpoznawania głosu, to wybieramy “Nie używaj rozpoznawania głosu”

Jeśli nie chcemy używać lokalizacji to wybieramy “Nie”

Jeśli nie chcemy używać funkcji lokalizacji urządzenia, to wybieramy “Nie”

Jeśli nie chcemy wysyłać wszystkich danych diagnostycznych, to wybieramy “Podstawowe”. Niestety nie ma możliwości ich całkowitego wyłączenia.

Jeśli nie chcemy wysyłać informacji, aby ulepszać wpisywanie, to wybieramy “Nie”

Jeśli nie chcemy spersonalizowanych reklam, to wybieramy “Nie”

i tu podobnie “Nie”

System zostaje przygotowywany. Zazwyczaj trwa to kilka minut (< 5 min.).

Po przygotowaniu pojawi się okno z konfiguracją ekranu. Jeśli chcemy, aby nasza wirtualna maszyna miała taką samą rozdzielczość jak monitor, to wybieramy opcję “Pełny ekran”, przesuwając suwak w prawą stronę.

Teraz pozostaje nam się zalogować do nowego systemu i odmontować nasz obraz instalacyjny:

 

lub: